Gdy noworodek pojawia się na świecie, jest całkowicie uzależniony od innych. Już od pierwszych dni życia potrzebuje też bliskości, czułości i dotyku. Szczególna więź łączy go z mamą, która nosi go pod sercem, a następnie karmi. Jak wzmacniać tę więź? Poznaj kilka informacji na ten temat.
Rozwój dziecka – jak maluch postrzega swoich rodziców?
Dziecko tuż po urodzeniu ma jeszcze słabo wykształcony wzrok, dlatego dostrzega tylko obiekty ustawione blisko niego. Obserwacje noworodków wykazały również, że w tym wieku dzieci preferują widok ludzkiej twarzy, zwłaszcza oczu, i warto o tym pamiętać podczas kontaktów z maleństwem. Kiedy trzymasz swoją pociechę na rękach albo pochylasz się nad nią, gdy leży w łóżeczku, to jednak naturalne, że może widzieć cię z bliska. Wyjątkowa rodzicielska więź istnieje od początku. Im częściej maluszek może cieszyć się bliską obecnością mamy i taty, tym jest szczęśliwszy. W budowaniu niepowtarzalnej więzi między mamą i dzieckiem ogromną rolę odgrywa zapach, który działa w obie strony: maluszek rozpoznaje zapach piersi swojej mamy, a zapach dziecka stymuluje w mózgu matki obszary mózgu odpowiedzialne za przyjemność i nagrodę.1
Chociaż w tym okresie dziecko nie potrafi jeszcze mówić, już w trakcie pierwszych miesięcy życia zaczyna naśladować mimikę rodziców (na przykład wysuwanie języka), a także komunikuje się z nimi poprzez uśmiech, którym reaguje na bliskość, zabawę i pieszczoty.2
W drugim półroczu życia u dziecka pojawia się tak zwany „lęk separacyjny”, który polega na zwiększonej nerwowości w sytuacjach, kiedy maluch nie może widzieć mamy. Reaguje wtedy złością i płaczem. Zwykle lęk separacyjny osiąga apogeum mniej więcej między 10. a 18. miesiącem życia, jednak ten przedział czasowy jest także kwestią indywidualną.3
Prawidłowy rozwój dziecka – jak postrzega cię maluch w drugim i trzecim roku życia?
U małego dziecka coraz bardziej widoczne jest kształtowanie się charakteru. W drugim roku życia rozwija się u niego zainteresowanie światem, jednak postrzega go przez pryzmat samego siebie. Podkreśla na przykład swoją własność i nie lubi dzielić się zabawkami. Zachowania rodziców, opiekunów, a także rówieśników, z którymi ma styczność, są dla niego źródłem inspiracji i stara się je naśladować.
Około drugich urodzin dziecko może stać się mniej potulne i posłuszne, zaczynając zdradzać objawy „buntu dwulatka”.3 Wprawdzie mama i tata nadal są dla niego najważniejszymi osobami na świecie, jednak w tym wieku maluch chce już pokazać, że ma własne zdanie, co przejawia się na przykład poprzez odmowę pójścia na spacer, złapania mamy za rękę albo zjedzenia posiłku. W tej sytuacji rodzic, zamiast stawiać siebie w roli karciciela, powinien pokazać małemu buntownikowi szacunek, chęć do współpracy i możliwość podejmowania małych wyborów, na przykład odnośnie do ubranek albo miejsca zabawy czy spaceru.
Na szczęście ten okres nie powinien trwać długo, a ponadto już wkrótce twoja pociecha będzie coraz lepiej radził sobie z okazywaniem miłości, jaką czuje do swoich rodziców. Wyciąganie rączek w celu domagania się pieszczot i przytulasów, nadstawianie się, aby dostać buziaka, to typowe zachowania, które zwykle rozczulają dorosłych.
Rodzice są dla dziecka opoką od pierwszych chwil na świecie. Dają mu poczucie bezpieczeństwa, bycia ważnym i kochanym. To więź, której nie da się podrobić, i warto pielęgnować ją od pierwszych dni życia poprzez wszystkie etapy dojrzewania.
Bibliografia:
- Braun R. Why moms love that new baby smell. https://www.todaysparent.com/baby/new-baby-smell/ Data dostępu: 16.08.2020.
- Krawczyński M. Harmonogram prawidłowego rozwoju na pierwsze 2 lata życia dziecka. https://www.mp.pl/pacjent/pediatria/prawidlowyrozwoj/rozwojfizyczny/57403,harmonogram-prawidlowego-rozwoju-na-pierwsze-2-lata-zycia-dziecka Data dostępu: 16.08.2020.
- Developmental milestones socialisation in babies. https://www.babycentre.co.uk/a6576/developmental-milestones-socialisation-in-babies Data dostępu: 16.08.2020.