zaparcia

Czy wiesz, że czynniki psychologiczne mogą w dużej mierze wpływać na wystąpienie zaparć? Dowiedz się, dlaczego tak jest i w jaki sposób radzić sobie z zaparciami na tle nerwowym. Dotychczasowe badania naukowe jednoznacznie udowadniają, że stres i zaburzenia nastroju mogą mieć wpływ na wystąpienie zaparć.

Zaparcie oznacza oddawanie stolca ze zbyt małą częstotliwością. Według przyjętej definicji, o zaparciach mówimy, jeżeli ilość wypróżnień nie przekracza dwóch na tydzień. Najczęstszą przyczyną są tzw. zaparcia idiopatyczne, czyli takie, którym nie towarzyszy żadna konkretna choroba. Jako iż z dolegliwością tą wiąże się często znaczny dyskomfort, nie należy jej bagatelizować, zwłaszcza że w wielu przypadkach jesteśmy w stanie poradzić sobie z nią sami.

Zaparcia to obecnie problem większości osób. Borykają się z nimi zarówno młodzi, jak i starsi, kobiety oraz mężczyźni. Przyjmuje się, że wstydliwy dyskomfort dotyczy aż połowy społeczeństwa po 60 roku życia i około 30% społeczeństwa po 30 roku życia. Zaparcia, mimo iż są problemem dość poważnym, wciąż pozostają bagatelizowane. Niesłusznie, bo konsekwencją częstych i nieleczonych zatwardzeń są nie tylko nieprzyjemne wzdęcia czy gazy, ale także hemoroidy, wypadanie odbytu i rak jelita grubego. Kiedy możemy mówić o zatwardzeniu? Na pewno wtedy, kiedy częstość wypróżnień wynosi mniej niż 3 tygodniowo, a stolce są suche i twarde. O zaparciach mówi się także wtedy, kiedy samo wydalanie stolca sprawia duży ból i wymaga od nas sporego wysiłku, a każda wizyta w toalecie i tak kończy się uczuciem niepełnego wypróżnienia.